ชีวิตไม่เหลืออะไร แม้แต่คนใกล้ชิดที่สุด
ในยุคนั้นผมคิดอยู่เสมอว่าถ้าเรามีคนที่อยู่เคียงข้างมากๆ จะทำให้เรามีอำนาจ และนำผมไปสู่ชนะในทุกเรื่อง ในอดีตนั้นผมเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ใจร้อน ฉุนเฉียว แล้วก็ขี้โมโหมาก แล้วก็ไม่ยอมจำนนต่อใคร
ผลงานไม่เป็นที่ยอมรับ
เมื่อเราเข้ามายืนตรงนี้เราก็ตั้งใจกับมันมาก แต่ด้วยความที่เราทำไม่ได้เท่าคนอื่น ก็ทำให้เราท้อ ทำไมเพลงที่เราปล่อยออกมาถึงไม่มีกระแสตอบรับที่ดี ถึงไม่มีคนชอบ ถึงไม่มีใครสนใจมันเลย ทำให้เราไม่อยากทำมันอีกต่อไป
สูญเสียคนที่รักที่สุดในชีวิตไป
คุณแม่ป่วยเป็นโรคมะเร็ง และอีกไม่นานท่านก็เสียชีวิต คุณแม่เป็นคนที่เรารักมากที่สุด เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของอีฟเลย เป็นช่วงที่สูญเสียคนที่เรารักที่สุดในชีวิตไป ประกอบกับมีปัญหาหลายๆ อย่างเกิดขึ้นในครอบครัว เรียกว่าเป็นช่วงที่หนักหนาสาหัสที่สุดในชีวิตเลย
ตกงานพร้อมกันทั้งครอบครัว
ผมและภรรยาถูกไล่ออกจากงาน ตกงานทั้งคู่ ก็เผชิญ วิกฤติเพราะเรามีภาระรับผิดชอบ ทั้งค่าผ่อนบ้าน ค่าอาหารการกิน แต่เราไม่มีรายได้
ชีวิตสับสนวุ่นวาย ไม่รู้จะจัดการอย่างไร
ตอนมีชื่อเสียงโด่งดังเราก็บริหารจัดการมันไม่ค่อยเป็น เป็นแค่อารมณ์ดีใจกับสิ่งที่เราได้มา วิกฤตก็คือว่าเราไม่รู้ว่ามันจะไปเมื่อไหร่ ก็ทำให้เราเกิดความสับสนวุ่นวายในชีวิต เหมือนขึ้นที่สูงแล้วกลัวจะตกลงมา แล้วก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับชีวิตอย่างไร
กลัว และวิตกกังวลกับอนาคต
เป็นคนที่กลัวการจากกัน กลัวคนในครอบครัวจะจากไป และกลัวการเปลี่ยนแปลง อยากให้ผลงานเป็นที่ยอมรับไปเรื่อยๆ ไม่อยากให้เปลี่ยนแปลงว่าคนชอบเราน้อยลง
ประสบความสำเร็จมากมาย แต่ไม่มีความสุข
เราก็พยายามทุกอย่าง ใครบอกว่าอะไรดีก็ไป รู้สึกชีวิตมาถึงทางตัน แปลกมากในขณะที่ใครๆ รอบข้างดูเหมือนชีวิตเราประสบความสำเร็จอย่างมากมาย แต่เราเองกลับไม่มีความสุขในความสำเร็จนั้นเลย
ผิดหวังกับความรักอย่างแรง
ค้นพบว่าความสุขที่เราคิดเราได้ เป็นความสุขที่ไม่ค่อยมั่นคง มีบางวันที่เรารู้สึกดี มีบางวันที่เรารู้สึกไม่ดี มันขึ้นอยู่กับภาพภายนอก ทำให้เราใส่ใจกับภาพความสวยงามภายนอก แล้วก็ทำให้เกิดคำถามว่าจริงๆ แล้วเราคือใคร เรามีจุดประสงค์มากกว่านี้ไหม
ชื่อเสียงเงินทอง ไม่นำมาซึ่งความสุข
ชอบเที่ยวเพราะรู้สึกว่ามันคือความสุข แต่ว่าความสุขเวลาเราอยู่คนเดียวมันไม่มี เมื่อทุกคนกลับกันไปหมด เรายังดื่มอยู่คนเดียว เรายังคิดอยู่ว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร ชื่อเสียงเงินทองเหรอ มันไม่เห็นจะมีความสุขจริงๆ เลย
ขยับตัวไม่ได้ นอนมองเพดานอยู่ 5 ปี
มีวันนึงตื่นขึ้นมาแล้วก็ขยับตัวไม่ได้ เศร้ามากที่รู้สึกว่าต้องพึ่งคนอื่น เราจะไม่มีชีวิตที่เราอยากจะมีแล้ว แต่เราก็จะไม่ตายด้วย